Ο Βινίτσιο Καποσέλα διέσχισε τους δρόμους της Ελλάδας τη χρονιά της οικονομικής κατάρρευσης. Συνάντησε ό,τι απομένει από τους θρυλικούς ρεμπέτες στις ταβέρνες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Κρήτης, συλλαμβάνοντας οράματα, μέθη, μαγείες και ψευδαισθήσεις σ` ένα μικρό σημειωματάριο, το `Τεφτέρι` του. Ο Καποσέλα διηγείται μια άγνωστη Ελλάδα, βασανισμένη και περήφανη, που ανακαλύπτει ξανά το ρεμπέτικο ως μουσική της κρίσης. Σελίδα τη σελίδα, το `Τεφτέρι` είναι η μεταγραφή των χρεών και των πιστώσεων που πρέπει να κάνουμε για να `μάθουμε το επάγγελμα της επιβίωσης. Γιατί ήδη από την αρχαιότητα, πιστεύει ο Καποσέλα, ό,τι προέρχεται από την Ελλάδα είναι μέρος του παγκόσμιου. Και ο άνθρωπος , όταν ξεπέρασε τις ανάγκες της ζωής, εφηύρε την τέχνη, τη γιορτή και το παιχνίδι. Δηλαδή σήκωσε το κεφάλι κι έγινε άνθρωπος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]