Μια δυστοπική νουβέλα που εκτοξεύει θραύσματα στο χωροχρόνο. Το τέλος και η αρχή της Ύπαρξης, με αφορμή μια παράλογη ιδέα που φύτρωσε σαν αγριόχορτο στο Θερμοκήπιο του Πρωτογονισμού:
`...όλα ξεκίνησαν πολύ παλιά, με το Λόγο που γεννήθηκε στα σπήλαια της λαγνείας και ξεφτιλίστηκε στο στόμα μας, διαφημιστικά και συνθήματα. Μετά το Λόγο καμία αληθινή επαφή, όλα μεσολάβηση, λέξεις και γκριμάτσες, μόνο ψέμματα και μιμήσεις, για να φτάσουμε ως εδώ. Κάθε πρωί, στο σημείο αυτό, ο Γιούνα βασανιζόταν με την κατάληξη της ζωής και του κόσμου του που διαδραματιζόταν μπροστά του ολοζώντανα στη θεατρική σκηνή του μισοξύπνιου. Την κατάληξη που όλοι γύρω του και πριν απ` αυτόν είχαν συνηθίσει επί δεκαετίες τόσο πολύ καθώς την έβλεπαν να έρχεται, ώστε ν` αδιαφορούν πλήρως γι` αυτήν. Τρέχουν βιαστικά προς το τέλος της κατάληξης με το χαμόγελο της μάσκας στο πρόσωπο και την έννοια στο μυαλό να προλάβουν ένα πρόγραμμα χωρίς νόημα. Το τέλος ένα φυσικό επακόλουθο χωρίς καμία αξία, λες κι έχει ήδη επιτελεστεί. Ο τρόπος του τέλους είναι το θέμα...`
Ο ήρωας της νουβέλας ονομάστηκε Unabomber από την κωδική ονομασία που έδωσε το FBI στον ερημίτη τρομοκράτη John Kaczynski, ο οποίος έδρασε μεταξύ 1978-1995 στις ΗΠΑ και παραμένει μέχρι σήμερα φυλακισμένος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]