Τη νύχτα που κάηκε η πρωτεύουσα ένας άντρας βρέθηκε να βαδίζει πάνω στη λευκή ευθεία γραμμή της Εθνικής Οδού χωρίς να ξέρει ποιος είναι και πού πηγαίνει. Συλλαμβάνεται. Ανακρίνεται σαν καφκικός ήρωας. Οδηγείται σε μια αχαρτογράφητη βραχονησίδα συντροφιά με τέσσερα γουρούνια και χιλιάδες επιθετικούς γλάρους. Εκεί, ολημερίς, κάνει μετεωρολογικές μετρήσεις και σκάβει λάκκους χωρίς να ξέρει γιατί, και το βράδυ δίνει αναφορά στον αόρατο Καίσαρα υπό το βλέμμα της Αντζελίνας Τζολί...
Μια σκοτεινή ιστορία που μοιάζει με επινόηση αλλά εκφράζει τόσο αληθινά τις φοβίες, τις αγωνίες και τα όνειρα των ανθρώπων που αναζητούν την ταυτότητά τους.
Μια βασανιστική κατάδυση στα ανεξερεύνητα βάθη της μνήμης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]