Ο Πυθαγόρας δεν άφησε κανένα γραπτό έργο. Ονόμαζε τον εαυτό του όχι σοφό αλλά φιλόσοφο. Η φιλοσοφική του αρχή ήταν ότι οι αριθμοί αποτελούν την ουσία των όντων, όχι όμως οι συγκεκριμένοι, αλλ` η συμβολική έννοια των αριθμών, από τους οποίους μερικούς θεωρεί ιερούς. Έτσι η `Μονάς` η οποία περιέχει το άπειρο συμβολίζει τον Θεό· η `Δυάς` παρίστανε την ένωση του Αιώνιου-αρσενικού και του Αιώνιου-θηλυκού· η `Τριττύς` δήλωνε τρεις ομόκεντρους κύκλους ή Κόσμους του Σύμπαντος, τον Φυσικό, τον Ανθρώπινο και τον Θείο· αυτή η τριάς βρίσκεται παντού μέσα στη φύση, καθώς και στον άνθρωπο, ο οποίος αποτελείται από σώμα, ψυχή και πνεύμα· η `Τετρακτύς` ήταν το άθροισμα των τεσσάρων πρώτων αριθμών (1+2+3+4) πάνω στην οποία ορκίζονταν οι Πυθαγόρειοι, ήταν δηλ. η δεκάδα.
Οι αφηρημένοι αριθμοί `δια της ορθής σχέσεως προς αλλήλους και αναλογίας` δηλώνουν την αρμονία και το μέτρο και καθορίζουν την ουσία των όντων, γι` αυτό και τις αρμονίες της μουσικής τις παρίστανε με συμβολικές αριθμητικές παραστάσεις.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]