Οι δυο ιερότερες στιγμές της ζωής του ανθρώπου είναι η στιγμή της γεννήσεώς του - πράγμα που σηματοδοτεί τον ερχομό του από ένα άλλο επίπεδο υπάρξεως - και ο θάνατός του - που σηματοδοτεί την αποχώρησή του σε ένα άλλο επίπεδο υπάρξεως - επίσης. ( . . .) Ο συγγραφέας μας αναφέρει μερικούς τρόπους που επιτυγχάνεται η θαυμαστή συνθήκη της ειρηνικής απελεύσεως χωρίς να θίγει κανένα θρησκευτικό δόγμα. Πρόκειται ουσιαστικά για μια εισαγωγή στην `Παιδεία Θανάτου` που τόσο λείπει από την εποχή μας αλλά και που τόσο πολύ την καλλιεργούσαν οι προηγούμενες από εμάς γενιές.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]