Η Ντόρα, φοιτήτρια Χημείας, καλλιεργημένη, ανοιχτή σε διάφορες εμπειρίες, ερωτεύεται αδιαφορώντας για τα κουτσομπολιά, αρνείται τα χρήματα των γονιών της και αγωνίζεται να επιβιώσει διεκδικώντας το δικαίωμα στη σωματική, πνευματική και ψυχική απόλαυση. Η Λίζα, ένα πανέμορφο κορίτσι του κόσμου, αμφιφυλόφιλη, φιλήδονη, με ισχυρή προσωπικότητα, είναι ερωμένη της. Η Ντόρα και η Λίζα. Αγαπιούνται παθιασμένα, τσακώνονται, φιλιώνουν, σε ένα αιρετικό μυθιστόρημα του 1929 που μας πηγαίνει πίσω στη Μεσοπολεμική Αθήνα -Εξάρχεια, Ζάππειο, Νεάπολη, τζαζ μπαντ, νεανικά στέκια ή φοιτητικές λέσχες- στην καρδιά της ανήσυχης νεολαίας με τις επαναστατικές ιδέες.

Μετά την έκδοση του 1929 το βιβλίο εξαφανίστηκε, ενώ η συγγραφέας, που χρησιμοποίησε ψευδώνυμο για να το εκδώσει, παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστη. Το βιβλίο ήρθε στο φως χάρη στην έρευνα της καθηγήτριας Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Χριστίνας Ντουνιά.