Τι υπήρχε πριν από τους ιστορικά αποδεδειγμένους πατριαρχικούς πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στον ευρωπαϊκό χώρο; Ποια είναι η προϊστορία της Γηραιάς Ηπείρου; Και ποια είναι η σχέση μας μαζί της; Λίγο πριν από το θάνατό της, η διάσημη ερευνήτρια και καθηγήτρια της ευρωπαϊκής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Marija Gimbutas, άνοιξε ένα καινούργιο κεφάλαιο στη σύγχρονη αρχαιολογική αναζήτηση. Έπειτα από πολύχρονες έρευνες σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, η συγγραφέας ξεδιπλώνει στις σελίδες του τελευταίου της έργου τον Πολιτισμό της Μεγάλης Θεάς, ανατρέποντας με τρόπο ριζοσπαστικό πολλά από τα ισχύοντα επιστημονικά δεδομένα. Η «Επιστροφή της Μεγάλης Θεάς» είναι ένα από τα συναρπαστικότερα αλλά και, από θεωρητική άποψη, πιο τεκμηριωμένα ταξίδια στις, μέχρι πρότινος, χαμένες ρίζες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Διαβάζοντας το βιβλίο ακολουθούμε τα ίχνη των παλαιο-ευρωπαϊκών «μητρογραμμικών» κοινωνιών της Νεολιθικής Περιόδου και της Εποχής του Χαλκού που, σύμφωνα με τη συγγραφέα, παρήκμασαν εξαιτίας της μετανάστευσης ινδο-ευρωπαϊκών πατριαρχικών φύλων. Ιερά και ναοί, ταφικά μνημεία και ειδώλια, ζωγραφικές παραστάσεις και λαογραφικές παραδόσεις, μεγάλιθοι και μάσκες, ένας πλούτος σχημάτων και μορφών αποκαλύπτουν την εσωτερική γεωγραφία ενός κόσμου που, αν κι έχει βυθιστεί στον ορίζοντα του χρόνου, έχει αφήσει σημάδια της ύπαρξής του πίσω του. Η Μεγάλη Μητέρα Θεά αναδύεται μέσα από τις τοιχογραφίες της Κνωσού και της Φαιστού, τις θεές και τους θεούς της αρχαίας Ελλάδας, τους ετρουσκικούς ναούς, το βασκικό και κελτικό πολιτισμό, τις γερμανικές θεότητες και τη βαλτική γλώσσα. Ένα αποκαλυπτικό έργο που κλόνισε το ακαδημαϊκό κατεστημένο και προκάλεσε με την τόλμη των ιδεών του. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]