Ο συγγραφέας προέβη εις την συγγραφήν αυτού του βιβλίου, το οποίον εκτός του ότι είναι το απαύγασμα των ιδεών του, παράλληλα παραθέτει εις αυτό και τα όσα του υπαγορεύει η συνείδησίς του και το καθήκον προς την αδικημένη πατρίδα. Ένα επίσης από τα κύρια αίτια, είναι ότι παρακινούμενος από το θλιβερόν γεγονός ότι οι περισσότεροι των Ελλήνων βρίσκονται πλέον εις κατάστασιν πολιορκίας και ιδιαίτερα τα ελευθέρως εξ αυτών σκεπτόμενα άτομα, ανησυχούν δια τα δεινά που μάλλον θα επιφέρει η συνεχής αυτή οικονομική αλλά και ψυχολογική περίσφιξις. Μία στεναχώρια δηλαδή, η οποία εν πολλοίς βασίζεται εις την διαπίστωσιν ότι και η διανόηση, η οποία έχει το ηθικόν χρέος να παρεμβαίνει και να διαμαρτύρεται οσάκις οι περιστάσεις το απαιτούν σήμερα δυστυχώς, την εποχή της πνευματικής ανομβρίας που παρατηρούμε, αυτός ο κινητήριος μοχλός που θα μπορούσε να απαλύνει αισθητά την αγωνίαν και τον ψυχικό πόνον αυτών των συμπολιτών μας, είναι απούσα. Ωστόσο, βιβλία όπως το παρόν έχουν χρησιμότητα δια να επενεργήσουν στον συγκεκριμένο σκοπόν, όταν υπάρχει παράλληλα και το ανάλογο ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού. Ατυχώς όμως, στην χώρα μας το κοινό αυτό επί των ημερών μας είναι πολύ περιορισμένο...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
