Η εις Άδου κάθοδος
Από τον Σαγγάριο ως την Λωζάννη
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-8260-62-7
Περί Τεχνών, Πάτρα, 6/2004
2η έκδ.
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
€ 15.82 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
17 x 24 εκ., 481 γρ., 219 σελ.
Περιγραφή

Η Δεκαετία 1913-1923 άρχισε ενδόξως με την συνθήκη του Βουκουρεστίου και έκλεισε επαισχύντως με την μικρασιατική καταστροφή και την συρρίκνωση, την επισφραγισθείσα δια της συνθήκης της Λωζάννης. Η μικρή, πτωχή και βαθύτατα διχασμένη Ελλάς, η έχουσα διεξαγάγει τρεις μέχρι τότε πολέμους, εστάλη στην Μικρά Ασία υπό των δολερών δυνάμεων της Entente, ως εντολοδόχος των και αφέθη μόνη να επιτελέση έργο ανώτερο των δυνάμεών της. Η απελευθέρωση των αλύτρωτων αδελφών και η περιπόθητη εθνική ολοκλήρωση απήτει ολοσχερή, τελειωτική νίκη επί του αντιπάλου και αυτή - υπό τα τότε δεδομένα - ήταν εξ αντικειμένου ανέφικτη. Έτσι, επήλθε η συμφορά. Η καταστροφή της «Στρατιάς Μ. Ασίας» και η, απείρως οδυνηροτέρα, καταστροφή των ονείρων του έθνους. Πάθη, προκαταλήψεις, εδραιωμένες πλάνες, δογματικές εμμονές ή υποκρυπτόμενες παραταξιακές ενοχές, εμφανιζόμενες συχνά από χαρακτήρα ιδεολογικής ορθοδοξίας ή ταυτότητος, διεχύθησαν τότε και έκτοτε ως ταχεία και δυσδιάλυτος αχλύς, επικαλύπτουσα γεγονότα, αιτίους και αίτια και καθιστώσα την ιστορική έρευνα επίπονη και επισφαλή. Ο κύκλος της αφηγήσεως, ο οποίος άρχισε με το βιβλίο «Από τον Νέστο ως τον Σαγγάριο», κλείνει ήδη με την εξιστόρηση γεγονότων ζοφερών: των μετά τον Σαγγάριο, της μικρασιατικής ήττης, των φρικτών επακολούθων της, της επαναστάσεως του 1922, των «έργων και ημερών της» και της συνθήκης της Λωζάννης, η οποία διέγραψε την νέα μοίρα του έθνους. Η απροκάληπτη θεώρηση και η κριτική διερεύνηση των «πεπραγμένων» της μοναδικής εις θριάμβους, ολέθρους και ολεθρίους διχασμούς αυτής περιόδου του εθνικού βίου απετέλεσε την ratio της συγγραφής του πονήματος αυτού. Με αυτήν - προπαντός - την φιλοδοξία παραδίδεται τούτο στην κρίση και ευμένεια του αναγνώστου.


[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Η ΠΡΟΘΑΝΑΤΙΟΣ ΑΓΩΝΙΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
«ΜΟΝΑΧΗ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΗΡΕΣ - ΕΞΑΝΑΛΘΕΣ ΜΟΝΑΧΗ. . . »
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΣΠΑΣΜΟΙ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
ΤΟ ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΧΡΕΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
ΕΝΤΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑ ΩΡΩΝ!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ
Η ΔΙΑΣΠΑΣΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ
ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΟΛΕΘΡΟΥ: ΑΛΗ ΒΕΡΑΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ
«ΟΙΔΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΘΛΙΨΙΝ»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ
ΔΙΑΦΥΓΗ - ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑ - ΣΤΟΝ ΒΟΡΡΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ
Η «ΚΟΚΚΙΝΗ ΧΛΑΜΥΣ»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ
ΛΩΖΑΝΝΗ : ΤΟ ΝΕΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
Βιβλιοκριτικές
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Ανδρέας Πολυκάρπου «Εις Άδου κάθοδος», εκδ. Σμίλη «Λεπρός καθώς είμαι, αφέθηκα στο ιερό του Απόλλωνα γιατρειά να βρω απ’ αυτήν την κατάρα που τρώει τα πετσιά μου. Δεν μπορούσα στου Ασκληπιού να μεταβώ τη νήσο. Τα τάλαντά μου μέχρι τη Γερόνησο έφταναν. Δεν είχα πόδια αλλά ακολούθησα τα κύμβαλα, όταν χαράματα τάραζαν τον ισχνό ύπνο μου και τρόμαζαν τον Μορφέα. Μα εγώ τον αδελφό του, τον Θάνατο, αγαπούσα. Μαζί του ήθελα στο χώμα να πλαγιάσω…» (Από «Τα κύμβαλα της Γερονήσου») Ο Άγγελος Σικελιανός θεωρούσε τη ζωή «σπουδή Θανάτου». >>>

Add: 2014-01-01 00:00:00 - Upd: 2024-01-29 16:55:25