Ζούμε σε μια εποχή όπου η εκρηκτική διάδοση της πληροφορίας έχει «μικρύνει» τον κόσμο, έχει αλλοιώσει τα περιγράμματα των συνόρων και δημιουργεί νέες πραγματικότητες. Τα πάντα κυριαρχούνται από την καταλυτική παρουσία της εικόνας και του θεάματος, που επιβάλλουν τα νέα πρότυπα της καθημερινότητάς μας. Μία κερδοσκοπική λογική που προβάλλει ένα ανούσιο και επιδερμικό life-style και συνδυάζεται με διαδικασίες ταχύτητας και εύκολου εντυπωσιασμού έχει επικρατήσει ως κυρίαρχο μοντέλο, θέτοντας σε αμφιβολία θεμελιώδη χαρακτηριστικά του τρόπου ζωής. Η Αρχιτεκτονική μοιάζει να υποχωρεί μπροστά στην εμπορική - εργολαβική πραγματικότητα που έχει κατακλύσει τα πάντα και τίθεται στο περιθώριο. Η σύγχρονη ελληνική πόλη αλλάζει ραγδαία και επεκτείνεται άναρχα χωρίς στοιχειώδη σχεδιασμό, εκφράζοντας στο χώρο τον τρόπο ζωής της νεοελληνικής μεταπολεμικής κοινωνίας. Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίος ο δημόσιος διάλογος για την Αρχιτεκτονική και τα προβλήματα της πόλης. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος της επιλογής αυτής, να συμβάλει στη συζήτηση για την ποιότητα του αρχιτεκτονικού χώρου. Παρουσιάζει σκέψεις για την Αρχιτεκτονική και την πόλη, όπως διατυπώνονται μέσα από 26 δημοσιευμένα και 4 αδημοσίευτα κείμενα που έχουν γραφεί την τελευταία δεκαετία.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]