Ο Ε. Σβέντενμποργκ στην `Αποκάλυψη Αποκαλυμμένη` παρουσιάζει το εμπνευσμένο και διαχρονικό του όραμα σχετικά με την τελική κρίση και την εγκατάσταση της Νέας Εκκλησίας, της Νέας Ιερουσαλήμ, στον ουρανό και τη γη, αναλύοντας με λεπτομέρεια το εσωτερικό και πνευματικό νόημα του τελευταίου προφητικού βιβλίου της Αγίας Γραφής, και παραθέτοντας ζωντανές περιγραφές από τα πνευματικά και ουράνια πεδία. Από αυτές προκύπτει ότι η Αποκάλυψη δεν αναφέρεται σε κοσμικά θέματα και γεγονότα, αλλά στη διαδικασία μέσω της οποίας ο άνθρωπος μπορεί να εξελιχθεί πνευματικά και να ενταχθεί στη Εκκλησία του Κυρίου. Στη Νέα Εκκλησία και στον Νέο Ουρανό, που δημιουργούνται σε περιόδους καμπής στην ιστορία της ανθρωπότητας, θα μπορέσουν να εισέλθουν εκείνοι οι οποίοι με την ποιότητα των πράξεων και των έργων τους και με βαθιά πίστη στον Μοναδικό Κύριο του ουρανού και της γης, βεβαιώσουν μέσα τους τις αλήθειες που απορρέουν από αυτήν, με τη συνειδητοποίηση ότι τελικά τα πάντα προέρχονται και γίνονται από τον Κύριο. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]