Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά είναι μια βλάβη καθαυτή, αλλά και ένα αίτιο προσκόλλησης σε μια βλαβερή ή επικίνδυνη συμπεριφορά. Εξάλλου, οι λέξεις απεξάρτηση και ανεξαρτησία είναι πολύ κοντινές γλωσσικά και νοηματικά. Η πρώτη αποδίδει τη δυναμική, η δεύτερη τη στατική διάσταση της ίδιας έννοιας. Η ελευθερία, ο ανθρώπινος αυτοπροσδιορισμός, είναι εδώ η πρώτη και κύρια διακύβευση, πράγμα που συνηθίζουμε να ξεχνούμε. Συζητώντας για τα αγαθά που θίγονται με τη διάδοση και τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, αναφερόμαστε στις ζωές που κινδυνεύουν ή χάνονται, στην υγεία, στις οικογένειες που καταστρέφονται. Συζητώντας επίσης για την ποινικοποίηση η αποποινικοποίηση της χρήσης, ξεχνούμε ή υποτιμούμε τη διαφορά αυτοπροβολής αφενός και προβολής των άλλων αφετέρου. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]