Είμαστε πονηροί σαν πίθηκοι και ατρόμητοι σαν λιοντάρια. Καταβροχθίζουμε σαν γουρούνια, κακολογούμε τους γείτονές μας με μοχθηρή γλώσσα οχιάς, συνουσιαζόμαστε όπως οι ερωτιάρες κουνέλες, είμαστε αλαζόνες σαν τα παγώνια, τσιγκούνηδες σαν αρουραίοι και, ακόμη, τεμπέληδες σαν τον. . . τεμπέλη. Η εδώ και πολύ καιρό δεδομένη απάτη του να φορτώνουμε στα ζώα όλα όσα αποδοκιμάζει η ηθική μας κατέληξε να πάρει μια εντελώς διαφορετική έννοια. Η μελέτη της συμπεριφοράς ανθρώπων και ζώων, η ηθολογία, όχι μόνο βρήκε στον άνθρωπο πολλά χαρακτηριστικά του ζώου, αλλά επίσης αναγνώρισε στο ζώο την πλειονότητα των γνωρισμάτων που θεωρούμε τυπικά του ανθρώπου. Στο εξής αμαρτία θα είναι να αγνοήσουμε ότι τίποτε, εκτός από μια κακώς εννοούμενη αλαζονεία, δεν χαράζει σαφή σύνορα ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο. Σε επτά βασικά κεφάλαια (συν ένα μικρότερο, αφιερωμένο στο ψέμα), αυτό το βιβλίο αποδεικνύει την παραπάνω διαπίστωση.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]