Το ύψιστο επίτευγμα της φιλοσοφίας θα ήταν να καταδείξει εκείνα τα μέσα τα οποία μετέρχεται η Θεία Πρόνοια προκειμένου να πραγματώσει τους σκοπούς που έχει ορίσει για τον άνθρωπο και, κατόπιν τούτου, να χαράξει κάποια υποδείγματα συμπεριφοράς που θα επέτρεπαν σ` αυτό το δύστυχο δίποδο πλάσμα να λάβει γνώση του τρόπου με τον οποίο οφείλει να πορευτεί στον δύσβατο δρόμο της ζωής, ούτως ώστε να προλάβει τις αλόγιστες τροπές της ειμαρμένης, στην οποία αποδίδουμε χίλια δυο διαφορετικά ονόματα, δίχως να έχουμε καταφέρει ακόμη ούτε να τη γνωρίσουμε ούτε να την προσδιορίσουμε. Εάν, παρ` όλο το σεβασμό μας προς τις κοινωνικές συμβάσεις και δίχως να υπερβαίνουμε ποτέ τους φραγμούς που αυτές μας επιβάλλουν, συμβαίνει ο δρόμος μας να είναι στρωμένος με αγκάθια, τη στιγμή που οι κακοί δρέπουν μόνο ρόδα, επόμενο δεν είναι κάποιοι άνθρωποι, που στερούνται ενός ηθικού υποβάθρου τόσο εδραίου ώστε να τεθούν υπεράνω τέτοιων διαπιστώσεων, να εκτιμήσουν ότι αξίζει καλύτερα να ακολουθήσουν το ρεύμα παρά να αντισταθούν σ` αυτό; (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]