Ένας τρόπος για να διατηρεί η «πολιτική» σημεία επικοινωνίας με το περιβάλλον της, είναι να δημιουργεί κατά καιρούς σύγχυση σ` αυτό, κρατώντας το σε κινητικότητα με διάφορους τρόπους, όπως σε σενάρια κινδύνων τα οποία παραλλάσσουν. Οι (ελεγχόμενες) απειλές και οι κίνδυνοι, δηλαδή, τα πρότυπα ερμηνειών διαφόρων κοινωνικών καταστάσεων ή φαινομένων, δεν οδηγούν κατά κανόνα σε απώλεια της εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα, αλλά αυξάνουν την ευελιξία και την ελαστικότητά του. Επιπλέον, το καθιστούν ικανό να ενσωματώνει ή να αγνοεί περιεχόμενα επικοινωνίας από άλλα κοινωνικά συστήματα, όπως για παράδειγμα από την επιστήμη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]