(. . .) Το μυθιστόρημα ασχολείται με το διαρκές θέμα της φθοράς των σχέσεων, της απιστίας, του πειρασμού της αυτοκτονίας. Έργο αναστοχαστικό, εμπλέκει στις σελίδες του ποικίλες ιστορίες ερωτικών τριγώνων: από τις Εκλεκτικές συγγένειες του Γκαίτε και την Απιστία του Μπέργκμαν έως την παθιασμένη σχέση της Πηνελόπης Δέλτα με τον Ίωνα Δραγούμη. Η διαφορά είναι ότι η ιστορία της Αγγέλας Καστρινάκη διαδραματίζεται στις μέρες μας, την εποχή της άκρας αυτοσυνειδησίας· δηλαδή, στον καιρό της ειρωνείας. Το πάθος αλλά και το χιούμορ, η απώλεια του αυτοελέγχου αλλά και η ειρωνεία αποτελούν αντικείμενα του μυθιστορήματος, όπως και τρόπους της γραφής του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]