Στην επιστολή αυτή ο φιλόσοφος Επίκουρος μιλά, με γλώσσα απλή, άμεση και τρυφερή, στον επιστήθιο φίλο του Μενοικέα για το τι είναι ευτυχία και τι πρέπει να κάνουμε για να την αποκτήσουμε. Το κείμενο συνοψίζει όλη την επικούρεια φιλοσοφία που ήρθε να ανατρέψει τις μέχρι τότε απόψεις για τη ζωή, το θάνατο, την αγάπη και την ευτυχία. Αποτελεί μάλιστα ένα από τα δύο αναμφισβήτητα γνήσια κείμενα του Επίκουρου. Ο Επίκουρος γεννήθηκε στη Σάμο το 341 π.Χ. και πέθανε στην Αθήνα το 270 π.Χ. Είχε τη δική του φιλοσοφική σχολή, που ονόμαζε «Κήπο», επειδή στεγαζόταν σ` ένα αθηναϊκό περιβόλι. Αν και η διδασκαλία του θεωρήθηκε στην εποχή του ιδιαίτερα προκλητική, επηρέασε έντονα τη φιλοσοφική σκέψη της ανθρωπότητας. Σήμερα οι επικούρειες τοποθετήσεις για το σκοπό της ζωής και τον τρόπο που πρέπει να τη ζει κανείς φαίνονται περισσότερο επίκαιρες από ποτέ.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]