Η αλλαγή κουλτούρας και νοοτροπίας στην ψυχιατρική κοινότητα δεν εντοπίζεται μόνο στον απεγκλωβισμό της από το βιο-ιατρικό, ιδρυματικό μοντέλο αλλά και στην απαλλαγή της από μια διαχειριστική προσέγγιση του πάσχοντος ατόμου ως καταναλωτή ψυχιατρικών υπηρεσιών και ψυχοθεραπευτικών τεχνικών. Μια συγκροτημένη ιδεολογία ψυχιατρικής πλαισιώνει το ψυχιατρικό πρόβλημα με τις κοινωνικές του παραμέτρους, αναδεικνύει την υποκειμενική εμπειρία του πάσχοντος ατόμου, κινητοποιεί πόρους της κοινότητας και προτείνει παρεμβάσεις που λαμβάνουν υπόψη τους τις συνθήκες στις οποίες ο πάσχων είναι εκτεθειμένος. Το παρόν βιβλίο αποτελεί μια κριτική μελέτη της γνώσης που έχει συσσωρευτεί στο πεδίο της αποκατάστασης των ατόμων με χρόνιες και σοβαρές ψυχικές διαταραχές, ώστε με τρόπο εμπειρικά τεκμηριωμένο να απαντήσει σε ερωτήματα που αφορούν την έκβαση των πολιτικών αποϊδρυματισμού, το βαθμό επανένταξης των πρώην ψυχιατρικών νοσηλευομένων που έχουν μεταβεί στην κοινότητα και την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων σε διαφορετικά επίπεδα - πάσχοντος ατόμου, οικογένειας, θεραπευτικής ομάδας και κοινότητας. Επίσης, συζητά εκτενώς ζητήματα μεθοδολογίας, όπως σχεδιασμός αξιολογητικής έρευνας, επιλογή ερευνητικού σχεδίου, ψυχομετρικές ιδιότητες ερευνητικών εργαλείων και δείκτες θεραπευτικού αποτελέσματος. Οι Νέες Προσεγγίσεις και Προοπτικές αφορούν παρεμβάσεις επανένταξης που δεν περιορίζονται μόνο σε μια «λειτουργική» προσέγγιση αποκατάστασης αλλά επεκτείνονται στις συνθήκες εκείνες που συναντούν τις πραγματικές ανάγκες του ψυχικά πάσχοντα: σπίτι και εργασία έξω από θεραπευτικά πλαίσια, υποστηρικτικές σχέσεις αμοιβαιότητας και εμπιστοσύνης και μια θετική επαναδόμηση του προσωπικού βιογραφικού που να απεγκλωβίζει τον πάσχοντα από το στίγμα του «ψυχασθενή». Το βιβλίο απευθύνεται σε επαγγελματίες ψυχικής υγείας, κοινωνικούς επιστήμονες, φοιτητές των επιστημών υγείας και συμπεριφοράς, σχεδιαστές κοινωνικής πολιτικής, οικογένειες, φροντιστές και συνοδούς ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]