[...] Οι 6 διαλέξεις του ανά χείρας βιβλίου επιλέχθηκαν προσεκτικά έτσι ώστε να είναι ελαφρώς υψηλότερου επιπέδου από τις 6 που απετέλεσαν το προηγούμενο βιβλίο διαλέξεων του Feynman με τίτλο «Έξι εύκολα κομμάτια». Επιπλέον, συνδυάζονται μεταξύ τους σε ένα αρμονικό σύνολο, ώστε να αποτελούν μια μοναδική και ασυναγώνιστη εισαγωγή σε ένα από τους σημαντικότερους γενικούς τομείς της σύγχρονης θεωρητικής φυσικής. Αναφέρομαι στον τομέα της σχετικότητας, επίγνωση της οποίας απέκτησε ο άνθρωπος στις αρχές του 20ού αιώνα. Το όνομα του Αϊνστάιν φιγουράρει πρώτο στην αντίληψη της κοινής γνώμης για τον συγκεκριμένο τομέα. Πράγματι ο Αλμπερτ Αϊνστάιν διατύπωσε πρώτος, το 1905, τις σημαντικές αρχές που αποτελούν τη βάση αυτού του νέου τομέα έρευνας στη φυσική επιστήμη. [...]

Σε όλες τις διαλέξεις του ο Feynman κατέβαλε ιδιαίτερη προσπάθεια να είναι ακριβής στις περιγραφές του και έδινε σχεδόν πάντοτε τις απαραίτητες επεξηγήσεις όταν υπήρχε κίνδυνος οι απλουστεύσεις ή οι αναλογίες του να παραπλανήσουν ή να οδηγήσουν σε λανθασμένα συμπεράσματα. Νομίζω, ωστόσο, ότι ο απλουστευμένος τρόπος με τον οποίο παρουσίασε χρειαζόταν κάποιες περαιτέρω επεξηγήσεις, τις οποίες όμως δεν έδωσε. Διότι στη θεωρία του Αϊνστάιν, η «ενεργός» μάζα που αποτελεί την πηγή του βαρυτικού πεδίου δεν είναι απλώς ισοδύναμη της ενέργειας (σύμφωνα με την εξίσωση του Αϊνστάιν Ε:mc2), πηγή της βαρυτικής έλξης είναι η πυκνότητα ενέργειας συν το άθροισμα των πιέσεων της ύλης. Με αυτή την επεξήγηση, η περιγραφή του Feynman καθίσταται μοναδική και αποτελεί μια εξαίρετη εισαγωγή στην πιο όμορφη και αυτάρκη από όλες τις φυσικές θεωρίες. Μολονότι οι διαλέξεις του Feynman απευθύνονται κυρίως σε όσους φιλοδοξούν να γίνουν φυσικοί -είτε επαγγελματικά είτε ερασιτεχνικά- είναι αναμφίβολα προσιτές και σε όσους δεν έχουν τέτοιες βλέψεις. Ο Feynman πίστευε βαθιά (και συμμεριζόταν την πεποίθησή του) στη μεγάλη σημασία που έχει η μετάδοση της κατανόησης για το σύμπαν μας σε ένα κοινό πολύ ευρύτερο από εκείνο το οποίο μπορεί να καλύψει η διδασκαλία σε κύκλους μαθηματικών φυσικής. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]