Ο Γκιμπς, ένας κατ’ οίκον διδάσκαλος των παιδιών της ρωσικής αριστοκρατίας στις αρχές του εικοστού αιώνα, είχε κληθεί στο αυτοκρατορικό ανάκτορο από την άνασσα Αλεξάνδρα Φιοντόροβνα, εγγονή της βασίλισσας Βικτωρίας και σύζυγο του τσάρου Νικόλαου Β’. Θα δοκιμαζόταν για τη θέση του δασκάλου των παιδιών της αυτοκρατορικής οικογένειας. Τα επόμενα δέκα χρόνια, η στενή σχέση του Γκιμπς με την αυτοκρατορική οικογένεια θα τον έφερνε στον γοητευτικό κόσμο της κομψότητας και των ευγενών, ο οποίος θα συντριβόταν ξαφνικά με τη βάναυση δολοφονία των μελών της οικογένειας από τα χέρια των στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού. Ακολουθώντας την οικογένεια στη Σιβηρία, και στη συνέχεια μεταβαίνοντας στην Κίνα, ο Γκιμπς τελικά επέστρεψε στην Μεγάλη Βρετανία. Εκεί αφιέρωσε τη ζωή του στην διατήρηση της μνήμης της αυτοκρατορικής οικογένειας, το κουράγιο της οποίας θαύμαζε βαθιά, και την πίστη της οποίας κατέληξε να ασπαστεί.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]