Ποτέ άλλοτε η αρχιτεκτονική δεν ήταν τόσο στη μόδα όσο σήμερα. Στα περιοδικά, στις εφημερίδες, στην τηλεόραση, τα έργα των σούπερ σταρ της αρχιτεκτονικής γίνονται αντικείμενο περιέργειας από τους αναγνώστες οι οποίοι πρωτύτερα ήσαν πλήρως απομακρυσμένοι από όλα αυτά. Ωστόσο, ποτέ άλλοτε η αρχιτεκτονική δεν απείχε τόσο πολύ από το δημόσιο συμφέρον: συμβάλλει ελάχιστα και με άσχημο τρόπο στην καλυτέρευση της ζωής του κόσμου και ορισμένες φορές μάλιστα χειροτερεύει τις συνθήκες κατοίκησης. Αυτό συμβαίνει γιατί η αρχιτεκτονική έχει μετατραπεί σε ένα αυτοαναφορικό παιχνίδι, επικεντρωμένη εξ ολοκλήρου στη `φίρμα`, στην ιδιοφυΐα του μεμονωμένου αρχιτέκτονα, ιδιοφυΐα που αποτιμάται στο χρηματιστήριο της μόδας ισότιμα με οποιαδήποτε επώνυμη μάρκα. Η αρχιτεκτονική, καλώς ή κακώς, έχει πολύ μεγαλύτερη επιρροή στις δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης στην πόλη. Οι αρχιτέκτονες όμως καταφεύγουν στην επίφαση του καλλιτεχνήματος που τους αποσυνδέει από οποιαδήποτε ευθύνη. Δυστυχώς, σε αυτούς ανατίθεται συνήθως η μεταμόρφωση ολόκληρων μερών της πόλης, μεταμορφώσεις που συχνά εκπληρούν επιδεικνύοντας ανικανότητα, επιπολαιότητα, πεπεισμένοι πως πρόκειται για ένα τυπικό παιχνίδι. Οι πόλεις όμως λειτουργούν διαφορετικά: είναι το βαθύ εδαφικό περιβάλλον όπου δρα το συλλογικό ασυνείδητο, είναι ο τόπος των προσαρτήσεων και των συγκρούσεων. Αυτό το βιβλίο σας προσκαλεί να εγκαταλείψετε τους archistar και τον εγωισμό τους και να αποδεχθείτε ότι η αρχιτεκτονική έχει εξαντλήσει τη λειτουργία της. Σήμερα υπάρχει ανάγκη για κάτι άλλο, προπαντός στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης που βρίσκονται οι πόλεις και το περιβάλλον, κινδυνεύοντας να γίνουν όλο και περισσότερο μη κατοικήσιμα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]