Η διάχυτη απόγνωση και η γενικευμένη οργή του ελληνικού λαού μπροστά σε μια κρίση που συνεχώς βαθαίνει είναι η αφετηρία αυτού του βιβλίου. Στόχος του, μια άλλη ανάγνωση των αιτιών που οδήγησαν στην τρέχουσα κατάσταση πραγμάτων. Η υπόθεση που αναπτύσσεται είναι ότι, άμεσα ή έμμεσα, η εξέλιξη της σημερινής ελληνικής κοινωνίας συναρτάται με τις συνθήκες που επικράτησαν στη μετεμφυλιακή Ελλάδα. Τότε ακριβώς εμφανίστηκαν τα ιδιαίτερα εκείνα γνωρίσματα τα οποία επέτρεψαν στη χώρα μας να προωθήσει την καπιταλιστική της πορεία πάνω στη βάση προδιαγραφών που απέκλιναν σε πολλά σημεία από τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Για ένα μεγάλο διάστημα, η `μικρομεσαία` Ελλάδα διογκωνόταν οικονομικά δίχως όμως, παράλληλα, να αναπτύσσεται μια σταθερή εντόπια παραγωγική βάση. Όταν λοιπόν η χώρα ενσωματώθηκε στον κυρίαρχο πλέον νεοφιλελεύθερο και `αντι-αλληλέγγυο` ευρωπαϊκό χώρο, μοιραία εντάθηκαν οι αντιφάσεις ανάμεσα στις εξωγενείς `συστηματικές` επιταγές και στις επιβιοτικές ανάγκες των ανθρώπων. Ο κοινωνικός πλούτος ανακατανέμεται υπέρ των ήδη πλουσίων, τα μεσοστρώματα αποσυντίθενται, οι μάζες εξαθλιώνονται, ο κοινωνικός ιστός εκρήγνυται και οι παραδοσιακές συμμαχίες και ισορροπίες καταλύονται. `Λύσεις` μπορεί να προκύψουν μόνο ως αποτέλεσμα ριζικών πολιτικών ανατροπών.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
