(...) Η `Ελένα ή η θάλασσα του καλοκαιριού` είναι μια δροσερή πνοή ανέμου σε μια παραλία δίχως ίχνη ή, μάλλον, με μόνο τα ίχνη ενός αγοριού και ενός κοριτσιού που τρέχουν και γελούν πάνω στη χρυσή άμμο. Ο Χουλιάν Αγέστα μιλά για το αλάτι πάνω στα κορμιά, για τα γέλια, τις απολαύσεις και τις χειρονομίες μιας μακρινής εφηβείας. Το μυθιστόρημα, όταν κυκλοφόρησε το 1952, θεωρήθηκε ως ένα από τα πιο ξεχωριστά έργα της ισπανικής μεταπολεμικής λογοτεχνίας. Σήμερα, πάνω από μισό αιώνα μετά, διατηρεί στο ακέραιο τη φρεσκάδα, την ομορφιά και το λυρισμό της γραφής του Χουλιάν Αγέστα. Ένα έργο σαγηνευτικό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]