Η εισαγωγή στον Αρχιτεκτονικό Σχεδιασμό δεν είναι αντικείμενο ενός μόνο βιβλίου, είναι αντικείμενο διαρκούς προβληματισμού και πειραματισμού σε όλες τις σχολές της Αρχιτεκτονικής. Στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, η προσπάθεια συστηματικής διδασκαλίας του Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού μέσα από το μάθημα της Εισαγωγής στην Αρχιτεκτονική Σύνθεση έχει οδηγήσει σε μια μέθοδο σταδιακής προσέγγισης του αρχιτεκτονικού προβλήματος. Η μέθοδος αυτή, εκτός από εργαλείο εκπαιδευτικό το οποίο εισάγει σε νέο γνωστικό πεδίο, είναι και παιδαγωγικό, καθώς οδηγεί το σπουδαστή και σε νέο τρόπο αναζήτησης και γνώσης. Ως διαδικασίά, είναι εξελίξιμη και κατά διαστήματα αναθεωρείται, τουλάχιστον ως προς τα αρχικά της στάδια, ενώ τελικό στάδιο παραμένει κατά το δεύτερο εξάμηνο η επίλυση ενός αρχιτεκτονικού προβλήματος με πραγματικά δεδομένα. (. . .) Οι ασκήσεις, αν και μοιάζουν χειραγωγούμενες, οδηγούν σε δρόμους δημιουργικούς και συχνά ανατρεπτικούς: για να τους περάσουν οι σπουδαστές θα χρειαστεί να επανεξετάσουν κριτικά ό,τι έως τώρα θεωρούσαν δεδομένο στο δομημένο χώρο. Αυτής της διαδικασίας προϊόν είναι το υλικό που ακολουθεί και για το λόγο αυτό έχει επηρεάσει τη δομή του βιβλίου. Η διάταξη του περιεχομένου δεν έχει τη γραμμική συνέχεια που θα χαρακτήριζε την ανάπτυξή του από ένα συγγραφέα, αλλά είναι αντιπροσωπευτική του τρόπου λειτουργίας της ομάδας διδασκόντων στο συγκεκριμένο μάθημα. Συγκροτείται δηλαδή από κείμενα που το καθένα αποτελεί κατάθεση της οπτικής του κάθε διδάσκοντα στο αντίστοιχο θέμα, μέσα όμως στο ενιαίο μεθοδολογικό πλαίσιο του μαθήματος. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]