Οι περισσότεροι σκύλοι στον κόσμο τούτο είναι ικανοποιημένοι με τη σκυλίσια ζωή τους. . . τρέχουν, παίζουν , γαβγίζουν και θάβουν κόκαλα. Ο Διογένης, όμως, ήταν από άλλη πάστα, ήθελε να γίνει αφεντικό του εαυτού του. Έτσι, πέταξε το κολάρο και το λουρί του, άφησε το άνετο σκυλόσπιτό του και πήγε στην πιο μεγάλη πόλη της Ελλάδας, την Αθήνα. Εκεί ανέλαβε το ρόλο του `φύλακα-σκύλου`, προειδοποιώντας τους κατοίκους για τα ηθικά ατοπήματά τους και δείχνοντάς τους το δρόμο για μια καλύτερη ζωή. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
