(. . .) Όπως επισήμανε ο Χάξλεϊ στο βιβλίο του «Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος Ξανά», οι υπέρμαχοι της ελευθερίας της σκέψης και οι ορθολογιστές που πάντα γρηγορούσαν και αντιμάχονταν κάθε μορφή τυραννίας «παρέλειψαν να εκτιμήσουν την ακόρεστη δίψα του ανθρώπου για ψυχαγωγία». Στο «1984», σημείωνε ο Χάξλεϊ, «οι άνθρωποι ελέγχονταν μέσω της οδύνης». Με λίγα λόγια, ο Όργουελ φοβόταν ότι θα μας καταστρέψουν αυτά που μισούμε. Ο Χάξλεϊ φοβόταν ότι θα μας καταστρέψουν αυτά που αγαπάμε. Το βιβλίο αυτό εξετάζει την πιθανότητα να έχει ο δίκιο ο Χάξλεϊ, όχι ο Όργουελ.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]