Αναπαραγωγή του καπιταλισμού σημαίνει σήμερα εξασφάλιση της κερδοφορίας των τραπεζών, ρήξη χωρίς επιστροφή με το κοινωνικό κράτος. Οι πολιτικές ελίτ υπηρετούν το κεφάλαιο παραδίδοντάς του κυριαρχικές εξουσίες, παραβιάζοντας τη νομιμότητα, νοθεύοντας τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Απέναντί τους όμως έχουν ένα πλήθος μορφωμένων ανθρώπων, διανοητικά εργαζόμενων μισθωτών, στρατευμένων επιστημόνων, έμπειρων εργαζομένων και πολιτών. Σε διεθνές επίπεδο, τα κοινωνικά κινήματα για τη δικαιοσύνη και την ισότητα πληθαίνουν. Οι πρωτοβουλίες για την οικοδόμηση αλληλέγγυων και αυτοδιαχειριζόμενων δραστηριοτήτων αναπτύσσονται. Το κίνημα των indignados -των αγανακτισμένων- εισβάλλει στην πολιτική σκηνή για να διεκδικήσει την `πραγματική δημοκρατία`, την κατάργηση της εξουσίας `των τραπεζών και των πολιτικών`. Μέσα από την κρίση προβάλλει ένας νέος κόσμος της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, της ορθολογικής χρήσης της γνώσης και της γνωστικής ικανότητας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]