Σε επίπεδο χώρας, η διακυβέρνηση αναφέρεται γενικά στον τρόπο (κανόνες, διαδικασίες και συμπεριφορές) με τον οποίο ασκείται η εξουσία στη διαχείριση των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών ζητημάτων της. Οι σχέσεις μεταξύ διακυβέρνησης και διαφθοράς είναι στενότατες, αφού η κακή διακυβέρνηση παρέχει μεγάλες δυνατότητες για ανάπτυξη της διαφθοράς, ενώ η εκτεταμένη διαφθορά δεν συμβιβάζεται με την καλή διακυβέρνηση. Μια χώρα που χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό διαφθοράς δεν μπορεί παρά ταυτόχρονα να χαρακτηρίζεται και από κακή διακυβέρνηση και αντίστροφα. Η βελτίωση της ποιότητας της διακυβέρνησης συνιστά δηλαδή αναγκαία συνθήκη για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της διαφθοράς. Θα πρέπει βέβαια να επισημανθεί ότι η ποιότητα και τα κίνητρα της ανώτερης ηγεσίας της διακυβέρνησης καθορίζουν και τη λειτουργία της, αφού όπως επισημαίνει ο Y. Dror, καμία δομή δεν μπορεί να αντισταθμίσει τη μέτρια ηγεσία της διακυβέρνησης, ούτε να αμβλύνει τη βλάβη που προκαλείται από τη διεφθαρμένη ηγεσία. Στον τόμο αυτό αναλύονται ορισμένες όψεις των ζητημάτων της διακυβέρνησης και της διαφθοράς, καθώς και των μεταξύ τους σχέσεων, τόσο γενικά όσο και στο επίπεδο της Ελλάδας, που έχουμε τη βεβαιότητα ότι συμβάλλουν στη γενικότερη κατανόησή τους, ιδιαίτερα χρήσιμη στην τρέχουσα πολιτικοοικονομική συγκυρία.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
