Η `Δεύτερη Πατρίδα`, που εξεδόθει το 1900 είχε έναν επεξηγηματικό πρόλογο του συγγραφέα. Ο Ιούλιος Βέρν έλεγε σ` αυτόν πως οι πιο ζωηρές αναμνήσεις απ` την παιδική του ηλικία στάθηκαν οι περιπέτειες των διαφόρων `Ροβινσωνικών μυθιστορημάτων` που τον είχε γοητεύσει το διάβασμά τους. Και γι` αυτό είχε εμπνευσθεί τρία απ` τα πιο ευχάριστα κι απολαυστικά για τον αναγνώστη έργα του, που αργότερα μεταφράστηκαν σχεδόν σε όλες τις γλώσσες: `Σχολή των Ροβινσώνων`, `Μυστηριώδης Νήσος` και `Δυο χρόνια διακοπές`. Ένα απ` τα πιο πολυδιαβασμένα μυθιστορήματα της `βιοπαλαιστικής περιπέτειας` ήταν κι ο `Ελβετός Ροβινσώνας` του Καθηγητή του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης Ρούντολφ Βυς (1781-1850). Ο Ιούλιος Βερν θυμήθηκε αυτό το ανάγνωσμα των παιδικών του χρόνων, όταν ο εκδότης Ζυλ Χετζέλ τύπωσε μια καινούργια μετάφραση του `Ελβετού Ροβινσώνα` στα γαλλικά το 1864 - γιατί το πρωτότυπο ήταν στα γερμανικά. Τότε, ο Βερν εμπνεύστηκε να γράψει μια συνέχεια στο μυθιστόρημα αυτό με τον τίτλο `Δεύτερη Πατρίδα`, εμφανίζοντας τα ίδια πρόσωπα: τον τολμηρό και γενναίο Φριτς, τον κάπως εγωιστή μα μελετηρό Ερνέστο, τον πονηρούλη Τζακ και τον μικρό Φραγκίσκο, ύστερ` από δωδεκάχρονη παραμονή στο νησί. Κατόπι απ` την ανακάλυψη του Αναμμένου Βράχου, άραγε η προσθήκη της Τζένης Μόντροζ σ` αυτόν το στενό κύκλο δε θα επέφερε ορισμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής των Ροβινσώνων; Και η άφιξη του κυρίου Ουώλστον με τους δικούς του, άλλωστε, δεν επέβαλλε να δοθεί μια συνέχεια στην αφήγηση των περιπετειών του `Ελβετού Ροβινσώνα`; Κι ο Βερν τελειώνει τον πρόλογο του έτσι: `Γι` αυτό συνέχισα το έργο του Βυς. Λυπάμαι μονάχα που η ηλικία μου δεν μου επιτρέπει να πάω να ζήσω κοντά τους!`.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]