Για 375 ημέρες η Κερστίν Κάμερον ήταν κλεισμένη σε μια σκοτεινή γυναικεία φυλακή στη βόρεια Τανζανία, σ` ένα κελί δύο επί τρία, επειδή κατηγορήθηκε ότι δολοφόνησε τον Νεοζηλανδό σύζυγό της, Κλιφ Κάμερον. Η κατηγορία είναι ανυπόστατη, διότι οι επισταμένες έρευνες της αστυνομίας είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο άντρας της αυτοκτόνησε με το ίδιο του το όπλο υπό την επήρεια του αλκοόλ. Οι γονείς του νεκρού, όμως, δεν αποδέχονται την αυτοκτονία του. Είναι πεπεισμένοι πως ο γιος τους δολοφονήθηκε από τη γυναίκα του. Προσλαμβάνουν δύο ιδιωτικούς αστυνομικούς από τη Νέα Ζηλανδία για να αποδείξουν την ενοχή της Κερστίν Κάμερον. Παράλληλα η νεοζηλανδική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι διαθέτει αδιάσειστες αποδείξεις για την ενοχή της Κερστίν και ασκεί αφόρητη πίεση στην κυβέρνηση της Τανζανίας για να τη συλλάβει. Ταλαντευόμενη ανάμεσα στην ελπίδα και στην απελπισία, η Κερστίν βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα φρικτό πεπρωμένο: στην Τανζανία η κατάληξη των δολοφόνων είναι η γκιλοτίνα. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]