Κατά παράδοξο τρόπο ο σημαντικότατος Άγγλος ποιητής και εμψυχωτής του ρομαντικού κινήματος Γουίλλιαμ Γουέρτζγουορθ στάθηκε μεταφραστικά άγνωστος στην Ελλάδα και μη προτιμητέος στους ζηλωτές της μετάφρασης. Η ανά χείρας προσπάθεια του νέου ποιητή και μεταφραστή Κώστα Λιννού έρχεται να καλύψει ένα πραγματικά μεγάλο και αδικαιολόγητο για τα γράμματά μας κενό, το οποίο δεν καλύπτεται, βεβαίως, από τυχόν σκόρπια ποιήματα ή αποσπάσματα κειμένων του, που ενδεχομένως υπάρχουν δημοσιευμένα σε δυσπρόσιτα και μη έντυπα. [...]

[...] Τα ποιήματα του Γουέρτζγουορθ μας προσφέρουν αβίαστα αυτό που ο ρομαντισμός ως κίνημα προσπάθησε να επιτύχει: τον μυστικό δεσμό δηλαδή της ανθρώπινης ύπαρξης με την ελεύθερη φύση, τις απαράβατες συστοιχίες μεταξύ των ανθρώπινων συναισθημάτων και των μεταβολών των φυσικών φαινομένων, τον παραλληλισμό των ηθικών αρετών με την φυσική καθαρότητα, την υποχώρηση της φυσιοκρατίας μπροστά στα παγανιστικά σύμβολα και τις ομόλογες δοξασίες, την πίστη στα ιδεαλιστικά συστήματα των ιδεών. Η επίδραση του φυσικού περιβάλλοντος μέσα στα ποιήματά του είναι άμεση. Καλύτερη ποίηση, κατά τον Γουέρτζγουορθ, είναι εκείνη που εκφράζει επιτυχώς τα πιο δυνατά ανθρώπινα αισθήματα. Τέτοια αισθήματα είναι η αγάπη, η πίστη στις φυσικές και ηθικές αξίες, η θρησκευτικότητα, η δικαιοσύνη και η ειλικρίνεια στην αντιμετώπιση της ζωής. Συχνά συμβούλευε: Δώστε δύναμη στην αίσθησή σας, δείξτε εμπιστοσύνη στο συναίσθημά σας, έτσι το ποίημα θα λάβει από μόνο του το αρμόζον σχήμα, οι αναλογίες του θα έλθουν φυσιολογικά, όπως έρχονται στο δέντρο όλες οι ζωικές αρχές που κατευθύνουν την ανάπτυξή του. [...]

(από την εισαγωγή του βιβλίου)