Όταν η βενζινάκατος, άδεια πια, απομακρυνόταν από το νησί του Νέγρου, κανείς δεν ανησύχησε. Δέκα άνθρωποι από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, καλεσμένοι ενός άγνωστου αμφιτρύωνα, υπολόγιζαν σε διακοπές λίγων ημερών, που θα τους έμεναν αλησμόνητες.
Ωστόσο ο φιλόξενος -αλλά εκκεντρικός- ιδιοκτήτης του ερημικού νησιού απέφυγε να κάνει την εμφάνιση του και μόνο το βράδυ θα επιδίωκε μια κάπως ιδιόρρυθμη επαφή με τους καλεσμένους του. Μια χαώδης φωνή που εκτόξευε κατηγορίες για τους δέκα ανυποψίαστους κοσμοπολίτες θα πλημμύριζε το σαλόνι, όπου βρίσκονταν μαζεμένοι, και θα έσπερνε την ανησυχία. Την ανησυχία και αργότερα τον τρόμο, καθώς ένας από τους καλεσμένους θα έπεφτε νεκρός! Ήταν ο πρώτος...

"Δέκα μικρά αραπάκια, να φάνε βγήκανε παρέα
λαίμαργο το `να πνίγηκε κι έμειναν μόνο εννέα"