Ποιός Γονιός δεν θέλει να έχει καλές σχέσεις με τα παιδιά του; Ποιός προτιμάει να κάνει το σπίτι του στρατώνα και να εκδίδει καθημερινά διαταγές; Ποιός αποδέχεται, με τη θέλησή του, να τον μανουβράρουν τα παιδιά του; Αλλά: ποιός γονιός διδάχτηκε να ξεχωρίζει την πράξη από τον δράστη; Ποιός τον έμαθε ν` αναγνωρίζει τα λάθη του μπροστά στα παιδιά του, χωρίς να νιώθει ότι μειώνεται η αξία του; Ποιός μεγάλωσε με την αντίληψη ότι δεν υπάρχουν «καλοί» άνθρωποι που κάνουν μόνο «καλές» πράξεις, ούτε «κακοί» που κάνουν μόνο «κακές»; Ότι το «καλό» και το «κακό» είναι συστατικά της ανθρώπινης φύσης; Όλοι οι γονείς έχουν καλές προθέσεις, αλλά δεν είχαν ποτέ τα εφόδια της δημοκρατικής αγωγής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]