Κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνος του ένα `Νησί` ακέραιο και ξεχωριστό· κάθε άνθρωπος είναι ένα κομμάτι της Ηπείρου, ένα κομμάτι της `ενδοχώρας`· αν η `θάλασσα` πάρει μαζί της ένα σβώλο χώμα, η `Ευρώπη` λιγοστεύει, σαν να ήταν ένα `Ακρωτήρι` ή σαν να ήταν ένας `Πύργος`, `φίλων` σου ή `δικός` σου· ο θάνατος του κάθε ανθρώπου με λιγοστεύει, γιατί ανήκω στην `Ανθρωπότητα`. Γι` αυτό, μη στέλνεις ποτέ να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η `καμπάνα`· για `σένα` χτυπά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]