Ο κύριος λόγος που με ώθησε να συλλέξω τις συνταγές της παραδοσιακής μαγειρικής των Εβραίων της Θεσσαλονίκης στάθηκε η διάσωση στοιχείων της παράδοσης, τα οποία με την πάροδο του χρόνου και ιδίως με τη σχεδόν ολοκληρωτική εξαφάνιση των Εβραίων αυτών στο ολοκαύτωμα, φθίνουν χρόνο με το χρόνο (. . .) Η μαγειρική αυτή έχει τις ρίζες της στην Ισπανία απ’ όπου προέρχονται οι Εβραίοι Σεφαραδείμ, διωγμένοι από κει το 1492. Ερχόμενοι στη Θεσσαλονίκη, η μαγειρική τους επηρεάστηκε μερικώς από την ανατολίτικη κουζίνα, λόγω της οθωμανικής κατοχής, κατοχή που διήρκησε έως το 1912. Ανήκω στη γενιά η οποία πρόλαβε να ζήσει πλάι σε γιαγιάδες, μαμάδες και θείες που είχαν ως κύρια ενασχόληση τη μαγειρική. Λέω κύρια ενασχόληση, διότι αυτό που εμείς με την εξέλιξη της τεχνολογίας κάνουμε σε ελάχιστο χρόνο, εκείνες χρειάζονταν πάμπολλες ώρες, ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του ότι προπολεμικά οι οικογένειες ήταν πολυμελέστερες. Έτσι, οι αναμνήσεις μου παραμένουν ολοζώντανες (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]