Ο νεαρός μαύρος Μπίγκερ Τόμας πρέπει να πεθάνει στην ηλεκτρική καρέκλα προτού να νοιώσει τη ζωή. Χρειάστηκε να σκοτώσει προτού βρει έναν λόγο για να ζήσει. Να σκοτώσει τους μόνους ανθρώπους που προσπάθησαν να φτάσουν τη χαμένη του ψυχή: μια πλούσια λευκή κοπέλα, που πιστεύει στην ισότητα, και μια φτωχή μαύρη που ήταν βέβαιη ότι ισότητα δεν υπάρχει... Πονούσε και πάλευε για να `χει κάποιο σκοπό η ζωή του, αλλά δεν βρήκε ποτέ τα λόγια για να το εκφράσει.
Μια ρεαλιστική, ωμή ιστορία, στο Σικάγο την εποχή της οικονομικής κρίσης, που θυμίζει, ή πιο σωστά προοιωνίζει, τις μετέπειτα τρομοκρατικές δίκες των Μπόμπι Σιλ, Τζορτζ Τζάκσον, Άντζελα Ντέιβις και τόσων άλλων μαύρων στις ΗΠΑ.
Ο Ρίτσαρντ Ράιτ (1908-1960) γεννήθηκε στο Νάτσεζ του Μισισιπή. Ορφανός, αναγκάστηκε να δουλέψει από πολύ μικρός. Το 1934 εγκαταστάθηκε στο Σικάγο, όπου από το 1935 δούλεψε για το Ομοσπονδιακό Συγγραφικό Σχέδιο. Το 1938 δημοσίεψε `Τα παιδιά του μπαρμπα-Θωμά`. Άλλα βιβλία του είναι το αυτοβιογραφικό `Μαύρο αγόρι` (1945) και `Το αουτσάιντερ` (1953). Μετά τον πόλεμο εγκαταστάθηκε και έζησε στο Παρίσι.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]