Η είσοδος στη νέα χιλιετία βρίσκει την ελληνική μεταποίηση σε δυσμενέστερη θέση από αυτήν την οποία βρισκόταν στο ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης. Οι θετικές εξελίξεις στην παραγωγή και την παραγωγικότητα, που σημειώθηκαν την τελευταία επταετία, δεν συνιστούν μια μη αντιστρεπτή πορεία εξόδου από την κρίση και πάντως δεν έχουν αναχαιτίσει την επιδείνωση των ανταγωνιστικών επιδόσεων. Η εισαγωγή του ευρώ αναμένεται να εντείνει περαιτέρω την πίεση για διαρθρωτική προσαρμογή της ελληνικής μεταποίησης και να επαναφέρει στη δημόσια συζήτηση τα θέματα της βιομηχανικής πολιτικής, υπό τους περιορισμούς που επιβάλλει η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Η διαρθρωτική προσαρμογή της μεταποίησης έχει άμεσες συνέπειες στην ποσότητα και την ποιότητα της απασχόλησης και άρα θίγει τα συμφέροντα της μισθωτής εργασίας. Ωστόσο, το ζήτημα αυτό δεν έχει απασχολήσει επαρκώς και σε βάθος την ελληνική βιβλιογραφία. Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να συμβάλλει στην κάλυψη αυτής τη έλλειψης, αναλύοντας ειδικότερα τη σχέση της βιομηχανικής πολιτικής με την απασχόληση. Επίσης, καλύπτει διεξοδικά τις θέσεις του ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος σε θέματα βιομηχανικής πολιτικής, από τις αρχές τις δεκαετίας του ’80 μέχρι σήμερα, και αναδεικνύει τη λογική που τις υπαγόρευσε.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]