Στους "Παράλληλους Βίους" ο Πλούταρχος σκιαγραφεί κατά ζεύγη της μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας, Έλληνες και Ρωμαίους, που με τη δράση και τα έργα τους σηματοδότησαν την πορεία του μέχρι τότε γνωστού κόσμου. Όπως εξηγεί ο ίδιος ο συγγραφέας, η φιλοδοξία του δεν ήταν να γράψει ιστορία. Αντίθετα, οι υποκειμενικές απόψεις για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή, οι οποίες θεωρούνταν "παρέκβαση" στο έργο των ιστορικών, για τον Πλούταρχο αποτελούσε το κατεξοχήν αιτούμενο, βασισμένο ασφαλώς στα έργα των βιογραφούμενων, και μάλιστα όχι μόνο στις μεγάλες τους επιχειρήσεις αλλά και στις καθημερινές τους συνήθειες, απλές και ανθρώπινες, από όπου αναδύεται ανεπιτήδευτα ο σκιαγραφούμενος.

Ο τρίτος τόμος του έργου περιλαμβάνει το δεύτερο μέρος του "Βίου" του Φάβιου Μάξιμου (αρχαίο κείμενο & μετάφραση, σχόλια) και τη βιβλιογραφία του έργου.