Ο Δικαιόπολις δεν αντέχει άλλο την υποκρισία των πολιτικών και των στρατηγών: μιλούν διαρκώς για ειρήνη και κάνουν ό,τι μπορούν για να συνεχίζεται ο πόλεμος. Κλείνει λοιπόν ειρήνη ιδιωτική, γι` αυτόν μονάχα και την οικογένειά του, στήνει το μαγαζάκι του κι ανοίγει δουλειές με εχθρούς και συμμάχους, κοροϊδεύει τον ψευτοπαλικαρά στρατηγό Λάμαχο, βγάζει τη γλώσσα του στην εξουσία. Μα δεν τα πέτυχε ανώδυνα όλα αυτά. Έπαιξε τη ζωή του κορόνα γράμματα για να πείσει τους αυστηρούς Αχαρνείς πως δεν προδίδει εκείνος την πατρίδα του, μα όσοι επιδιώκουν τον πόλεμο για προσωπικό τους όφελος.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
