Την αφορμή να γραφτούν τα κείμενα που περιέχονται στο πρώτο μέρος του βιβλίου αυτού μου έδωσαν «τα Νέα» και ο εκλεκτός τότε διευθυντής τους, Λέων Καραπαναγιώτης. Όμως μαζί με αυτά υπάρχουν και άλλα, που γράφτηκαν για διαφορετικούς λόγους και σε άλλες εφημερίδες. Φυσικά δεν ορίζουν, αλλά εικονογραφούν κατά ένα τρόπο τον καλλιτεχνικό μου χαρακτήρα και τη συμπεριφορά μου απέναντι στα γεγονότα. Φωτίζουν πλευρές και πτυχές μιας και πλέον δεκαετίας, γεμάτης αντιφάσεις, ανακολουθίες, συγχύσεις και προβληματισμούς. Ο καλός συνθέτης οργανώνει το υλικό του υπακούοντας σε κανόνες που από αιώνες του έχει κληρονομήσει τη Τέχνη του, και φυσικό είναι να αντιστρατεύεται κάθε αταξία μέσα και έξω από αυτήν. Άρα είναι κατανοητό, νομίζω, το ενδιαφέρον μου να ασχολούμαι με θέματα και περιστατικά πέραν της μουσικής, που απηχούν και διαγράφουν τις σχέσεις των ανθρώπων. Στο δεύτερο και στο τρίτο μέρος του βιβλίου η προσοχή εστιάζεται αποκλειστικά στη μουσική μου. Μου έκαναν την τιμή να πουν τη γνώμη τους σημαντικοί άνθρωποι, που ανήκουν στην υψηλή πνευματική περιοχή, και στη συνέχεια διατυπώνουν σχόλια και κρίσεις διαλεχτοί και έγκριτοι δημοσιογράφοι. Είναι ένα ευπρόσδεκτο χάδι, ώστε να αντέξει κανείς σε μια στενόχωρη και μοναχική περιπέτεια.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]