(...) Η απελπισία είναι ασθένεια προς θάνατον, είναι η βασανιστική αντίφαση, η ασθένεια του Εγώ που πεθαίνει τον θάνατο. Γιατί πεθαίνω σημαίνει ότι όλα τελείωσαν, αλλά πεθαίνω τον θάνατο σημαίνει ζω το θνήσκειν και να τον βιώνω μόνο μία στιγμή σημαίνει να τον βιώνω διά παντός. ( .) Το πεθαίνω από απελπισία μετατρέπεται σταθερά σε ένα ζην. Ο απελπισμένος δεν μπορεί να πεθάνει...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
