Τα χάλκινα αγάλματα του Ριάτσε, οι μετόπες από τον Παρθενώνα ή από το ναό της Αφαίας στην Αίγινα, η Αφροδίτη της Μήλου, η Νίκη της Σαμοθράκης και πάμπολλα άλλα έργα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, που κοσμούν σήμερα ξένα μουσεία, μαρτυρούν την επιθυμία όλων των μεγάλων εθνών της Δύσης να μεταφέρουν την Ελλάδα κοντά τους. Για ποιο λόγο αυτός ο πολιτισμός άσκησε τόση γοητεία και γιατί υπήρξε το πρότυπο των μεταγενέστερων; Μπορούν τάχα η επιστήμη και η πολιτική να ερμηνεύσουν το «ελληνικό θαύμα»; Η ανακάλυψη της αρχαίας Ελλάδας δεν αποτυπώνει απλώς την ιστορία ενός μοναδικού πολιτισμού· προσκαλεί σε ένα ταξίδι στο εσωτερικό του σύγχρονου Δυτικού πολιτισμού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]