Ολέθριοι έρωτες, δίψα για πλούτο, άνθρωποι σε κρίση ταυτότητας, οικογενειακά μυστικά, εκρηκτικές αντιπαλότητες και η δολοφονική φαντασία μιας πανούργας γυναίκας συνθέτουν το μυθιστόρημα του Wilkie Collins, που καθήλωσε τους βικτωριανούς αναγνώστες και "αποκαθήλωσε" την βικτωριανή ηθική, το θρυλικό "Αρμαντέιλ".

Ο συγγραφέας, ζώντας στο περιθώριο της ηθικής και του καθωσπρεπισμού, συγκατοικούσε με την νόμιμη γυναίκα και την ερωμένη του έχοντας με την τελευταία και τρία παιδιά!

Η οργή των κριτικών της εποχής -θεματοφυλάκων όπως πάντα κάθε κατεστημένου- δεν έκαμψε τις πωλήσεις του Λονδρέζικου περιοδικού Cornhill , όπου δημοσιεύονταν σε συνέχειες το "Αρμαντέιλ". Ο καθωσπρεπισμός και τα θέσφατα κάθε εποχής πλάθουν -σαν πήλινο αγγείο- τον άνθρωπο και τον κόσμο του. Οι μεγάλοι καλλιτέχνες με το έργο τους ή και με τη ζωή τους σπάνε το αγγείο. Μήπως το ανήθικο των βικτωριανών σκιαγραφεί τη σύγχρονη ηθική (έρωτες, χρήμα, πανουργία, κρίση ταυτότητας);