Τι είναι αυτό που συνδέει τους κούρους της Αρχαίας Ελλάδας με τους ιθαγενείς Παπούα της Νέας Γουινέας; Τον φοβισμένο Οθέλλο με τον αιώνιο έφηβο Πίτερ Παν; Την ψύχραιμη αδιαφορία του Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ με τον αφοπλιστικό τυχοδιωκτισμό του Τζέιμς Μποντ; Την κλασική γοητεία του Κάρι Γκραντ με την πληθωρική επαναστατικότητα του Μάρλον Μπράντο; Η ιδιότητα του αρσενικού. Αυτή η «ιδιάζουσα κατάσταση» για την οποία η Σιμόν ντε Μποβουάρ υποστήριζε στο Δεύτερο φύλο ότι «ένας άντρας δε θα καθόταν ποτέ να γράψει ένα βιβλίο». Ο Φράνκο Λα Τσέκλα απαντάει σ` αυτή την πρόκληση, αναλύοντας τις μορφές της «αρρενωπότητας» στις μέρες μας, τη σύγχυση ανάμεσα στο «φύλο» και στο «γένος» στη συζήτηση για τις σεξουαλικές ταυτότητες και τη «διαφορετικότητα». Σε κάθε εποχή και πολιτισμό, η αρρενωπότητα, εξίσου με τη θηλυκότητα, είναι μια ταυτότητα που επανακαθορίζεται διαρκώς. Καθώς το σεξ είναι ένα υπό συνεχή διαπραγμάτευση πεδίο εξουσίας ανάμεσα στα δύο φύλα, η μεταμόρφωση του κόσμου των ανδρών σε άτομα «βιολογικά» αρσενικά έχει διοχετευθεί στην υπερβολή της μάτσο συμπεριφοράς, των απότομων τρόπων. Πίσω όμως απ` αυτήν τη διαμάχη υπάρχει η πραγματική ζωή των ατόμων, τα διασταυρούμενα βλέμματα των ανδρών και γυναικών που προσπαθούν να καταφέρουν παρ` όλες τις μεταξύ τους «κρίσεις». Αυτό το γοητευτικό όσο και δυσδιάκριτο σημείο τομής επιχειρεί να αναλύσει το συγκεκριμένο βιβλίο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]