Η Εκκλησία είναι άθροισμα λογικών προβάτων. Συνηθίζει όμως να μην τους δίνει το λόγο. Ο π. Βασίλειος Θερμός επιμελήθηκε τη συλλογή εμπειριών, γνωμών και προτάσεων από πολλούς κληρικούς και λαϊκούς, πάνω στην ατμόσφαιρα που βιώνουν μέσα στην Εκκλησία, στον τρόπο λειτουργίας της, στις ιδέες τους για αλλαγή συμπεριλαμβανομένου του γλωσσικού προβλήματος της λατρείας. Άμεση κατάθεση ψυχής και αγωνίας, με ζωντανό λόγο.
Χωρίς να μπορεί να το προβλέψει κανείς από τους συμμετέχοντες, όσο το βιβλίο γραφόταν, η έκδοσή του συνέπεσε χρονικά με την αναστάτωση και αναταραχή της ελληνικής κοινωνίας και ειδικά του πιστού πληρώματος που προκάλεσαν οι συνεχείς και αλλεπάλληλες αποκαλύψεις εκκλησιαστικών σκανδάλων, τα οποία προσέφεραν πολύ κακή υπηρεσία και δημοσιότητα στον εκκλησιαστικό χώρο. Έτσι, μετά από τα τελευταία κατακλυσμιαία γεγονότα που μεσολάβησαν, το βιβλίο αυτό γίνεται επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. Εντούτοις τα ζητήματα που θέτει αφορούν χρόνια προβλήματα και συνεπώς η αξία του και η σημασία του είναι διαχρονική.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]