Βιβλία ΙΒ΄-ΙΣΤ΄. Κριτική στην ιστοριογραφία του Τίμαιου Ταυρομενίτη και του Καλλισθένη. Για την Αιτωλική συμπολιτεία. Ο Σκιπίων στη Βόρεια Αφρική, μάχη της Ιτύκης. Ανάκληση Αννίβα από την Ιταλία. Τέλος του δεύτερου Καρχηδονιακού πολέμου. Ρωμαϊκή επέμβαση στα ελληνικά πράγματα.
Ο Πολύβιος (204-122 π.Χ.) ήταν ιστορικός και καταγόταν από τη Μεγαλόπολη. Ως γιος του Λυκόρτα, που διετέλεσε πολλές φορές στρατηγός της Αχαϊκής συμπολιτείας, και θαυμαστής του Φιλοποίμενα, έδειξε από νωρίς ενδιαφέρον για στρατιωτικά και πολιτικά θέματα. Το 169 π.Χ. εκλέχτηκε ίππαρχος και από την ηγετική αυτή θέση εισηγήθηκε την ουδετερότητα της Αχαϊκής συμπολιτείας κατά τον πόλεμο Ρωμαίων και Μακεδόνων. Τούτο είχε ως αποτέλεσμα να συλληφθεί και να οδηγηθεί μετά από λίγο στη Ρώμη, όπου έμεινε για δεκαεπτά χρόνια. Χάρη στην παιδεία του έγινε δεκτός από επιφανείς οικογένειες της Ρώμης και συνδέθηκε ιδιαίτερα με τον Σκιπίωνα τον Αφρικανό. Μετά την αμνήστευσή του περιηγήθηκε την Ιταλία, την Ισπανία και τη Βόρειο Αφρική κι έτσι συγκέντρωσε το υλικό της ιστορικής του συγγραφής. Αποφασιστικός υπήρξε ο ρόλος του στην Ελλάδα μετά το 146 π.Χ. και την καταστροφή της Κορίνθου από τους Ρωμαίους, καθώς επενέβη σε πολλές περιπτώσεις και πέτυχε πολλά από τους κατακτητές υπέρ των συμπατριωτών του.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]