Γνωριστήκαμε μέσα από πράγματα απλά. Για ακόμη μία φορά, δε θυμάμαι το αντικείμενο της συζήτησής μας· αντίθετα, θυμάμαι πολύ καλά την απόλυτη συμφωνία μας με αφορμή το ντόπιο ψωμί και το ντόπιο κρασί. Για παράδειγμα, αμέσως είδα σ’ εσάς, Στραβίνσκι, πόσο σας αρέσει το ψωμί σαν είναι νόστιμο, όπως και σε μένα· πόσο σας αρέσει το καλό κρασί, και το ψωμί μαζί με το κρασί, το ένα για το άλλο, το ένα μέσω του άλλου. Σ’ αυτό ακριβώς έγκειται η ιδιοσυγκρασία σας και διαμιάς απ’ αυτό ξεπηδάει η τέχνη σας, εσείς ολόκληρος δηλαδή. Κατάφερα να σας γνωρίσω μέχρι τα βάθη της ψυχής, αφού πορεύτηκα στο πιο αισθητό, στο πιο γήινο μονοπάτι.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]