Κατά τις δεκαετίες του `60 και του `70, οι οποίες στη συνείδηση της Δυτικής Ευρώπης έχουν καταγραφεί ως `χρυσός αιώνας`, εμφανίστηκε μια καινούργια νεανική αυτοσυνειδησία που έβαλε τη σφραγίδα της σε αυτή την ιστορική περίοδο. Η παρούσα συλλογή κειμένων προσφέρει νέο και πλούσιο υλικό γι` αυτήν την περίοδο και θέτει προκλητικά ερωτήματα, υπερβαίνοντας την αστόχαστη ταύτιση -που γίνεται συχνά- ανάμεσα στις ευρωπαϊκές νεανικές μορφές κουλτούρας και στον `εξαμερικανισμό`. Θέτει ως στόχο της να δείξει -για πρώτη φορά- με ποιον τρόπο τα διεθνή ρεύματα της εποχής συγχωνεύθηκαν με ορισμένες εθνικές παραδόσεις, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πολλές επιμέρους μορφές νεανικής κουλτούρας, οι οποίες στη συνέχεια απετέλεσαν ορόσημα των γενικότερων κοινωνικών εξελίξεων μεταβιομηχανικού τύπου, που συντελούνταν κατά την ίδια περίοδο στις δυτικές κοινωνίες.
Πρόκειται για ένα σημαντικό συλλογικό έργο, το οποίο απεικονίζει τις πολλαπλές πτυχές της ευρωπαϊκής νεανικής κουλτούρας, σε όλες τις αποχρώσεις και τις διαφορές της οι οποίες σχετίζονται με το φύλο, την κοινωνική τάξη και την εκπαίδευση. Παράλληλα, διερευνά τις σχέσεις έντασης που αναπτύχθηκαν την εποχή εκείνη ανάμεσα στον αναδυόμενο καταναλωτισμό και στο μεγάλο κύμα πολιτικοποίησης, σχέσεις που τόσο εύστοχα συνοψίζονται στην προκλητική φράση του Jean-Luc Godard, ο οποίος ήδη από το 1965 έκανε λόγο για `τα παιδιά του Μαρξ και της Coca Cola`...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]