Σ` αυτό το βιβλίο προσπαθώ να παντρέψω το φωτογραφικό λεύκωμα με το θεωρητικό κείμενο, πιστεύοντας ότι `οι φωτογραφίες δεν μιλάνε από μόνες τους` και ότι `η θεωρητική άποψη είναι πιο ενδιαφέρουσα, όταν συνοδεύεται και υποστηρίζεται από προσωπική καλλιτεχνική δουλειά`. Τα λευκώματα, που παρουσιάζουν δουλειές φωτογράφων, συνηθίζεται να προλογίζονται από άλλους και όχι από τους ίδιους τους φωτογράφους. Η διαφωνία μου σ` αυτή την καθιερωμένη τακτική διαμορφώθηκε από τη σωρεία άστοχων κειμένων, που αδυνατούν να προσεγγίσουν τον καλλιτέχνη ή ακόμη χειρότερα παραπλανούν τον αναγνώστη, οδηγώντας τον σε δρόμους άσχετους με το έργο που παρουσιάζεται. Πιστεύω πως ο καλλιτέχνης μπορεί να υποστηρίξει και να περιγράψει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον τη δουλειά του. Βέβαια αυτό ελλοχεύει τον κίνδυνο του `καβαλήματος του καλαμιού` (...). Ο τίτλος του βιβλίου `Αληθινό ψέμα` συνοψίζει την άποψη μου για τη Φωτογραφία, που προσδιορίζεται στην πλαστή αλήθεια της, σε συνδυασμό με την ανάγκη μας να βλέπουμε σε κάθε αποτυπωμένο είδωλό της τη σαφή αναφορά στην πραγματικότητα. Η Φωτογραφία θα μπορούσε να οριοθετηθεί τεχνικά και θεωρητικά με τη διπλή σημασία του όρου `λανθάνουσα εικόνα`.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]