Τα αινίγματα ανήκουν στις απλές ή σύντομες μορφές του έντεχνου λόγου. Πηγάζουν από τις λεγόμενες παραδοσιακές κοινωνίες και εμπλουτίζουν τη νεοελληνική γραμματεία μας. Σ’ αυτές ακόμα υπάγονται οι επωδές ή γλωσσοδέτες (Κρήτη «καθαρογλωσσίδια») και οι παροιμίες. Δε σημαίνει σε καμιά περίπτωση, ότι πρόκειται για δευτερεύοντα είδη λαογραφικής μελέτης και περισυλλογής, με κυρίαρχες κατηγορίες τα δημοτικά τραγούδια, τα παραμύθια, τους μύθους κ.ά., αλλά, για μια επίσης ενδιαφέρουσα λαογραφική πτυχή. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
